- jaskrawoczerwony
- jaskrawoczerwony {{/stl_13}}{{stl_8}}przym. Ia {{/stl_8}}{{stl_7}}'czerwony o mocnym, bardzo ostrym natężeniu barwy': {{/stl_7}}{{stl_10}}Jaskrawoczerwony mak. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
jaskrawoczerwony
Look at other dictionaries:
jaskrawoczerwony — «czerwony o intensywnej barwie» Jaskrawoczerwona suknia. Jaskrawoczerwone róże … Słownik języka polskiego
karmin — m IV, D. u, Ms. karminnie zwykle blm 1. «jaskrawoczerwony barwnik otrzymywany z koszenili, mający zastosowanie w malarstwie, przemyśle tekstylnym, kosmetyce itp.» 2. «kolor jaskrawoczerwony» Karmin ust. ‹ar. + łac.› … Słownik języka polskiego
karmin — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. karminnie, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} jaskrawoczerwony barwnik otrzymywany dawniej z wysuszonych samiczek pewnej odmiany mszyc, a dzisiaj syntetycznie; używany w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
jaskrawo- — «pierwszy człon przymiotników złożonych, wskazujący na dużą intensywność określonej barwy, np. jaskrawoczerwony, jaskrawozielony, jaskrawożółty» … Słownik języka polskiego
karminowy — «mający barwę karminu, jaskrawoczerwony» Karminowy rumieniec. Karminowe usta … Słownik języka polskiego
krasny — kraśni, kraśniejszy 1. poet. «jaskrawoczerwony, barwny» Krasna chustka. Krasne pióra, rumieńce. 2. poet. «piękny, urodziwy» Krasne dziewczęta … Słownik języka polskiego
makowy — 1. «odnoszący się do maku rośliny albo nasion maku, zrobiony z maku» Plantacje makowe. Olej makowy. 2. «mający kolor kwiatu maku jaskrawoczerwony» … Słownik języka polskiego
ognistoczerwony — «czerwony jak ogień, jaskrawoczerwony» Ognistoczerwona róża … Słownik języka polskiego
płomienisty — 1. «płonący, palący się płomieniem; ognisty» Płomienista żagiew. Płomienisty pióropusz nad kraterem wulkanu. 2. «taki jak płomień, barwą, blaskiem przypominający płomień; jaskrawoczerwony lub jaskrawopomarańczowy» Płomieniste kwiaty nasturcji.… … Słownik języka polskiego
płomienny — płomiennynni 1. «płonący, palący się płomieniem» ∆ hutn. Piec płomienny «piec hutniczy, w którym metal styka się z płomieniem powstającym przy spalaniu paliwa, a wymiana ciepła następuje głównie przez promieniowanie części pieca oraz gorących… … Słownik języka polskiego
